149. "Nędznicy" Victor Hugo - tom 1 i 2

Kiedy po przeczytaniu powieści (w tym przypadku są to dwa tomy) zabrałam się do przepisywania wszystkich zaznaczonych przeze mnie cytatów, nie mogłam nadziwić się jak wiele ich jest. W dodatku każdy, nawet najkrótszy cytat, sprawia, że z wrażenia brakuje tchu. "Nędznicy" Victora Hugo to skarbnica wiedzy: wiedzy przede wszystkim o ludzkiej naturze. 

"Jest widok bardziej niezmierzony niż morze - niebo. Jest widok jeszcze bardziej niezmierzony niż niebo - wnętrze duszy ludzkiej" 

iskup Myriel był bardzo skromnym i dobrym człowiekiem, chętnym udzielić pomocy każdemu kto o nią poprosił. Tak stało się również wtedy, gdy przyjął pod swój dach wypuszczonego niedawno z więzienia galernika Jeana Valjeana. Mężczyzna nigdzie nie był mile widzianym gościem, nie mógł znaleźć noclegu w żadnej gospodzie, a żółty paszport byłego skazańca nie pozwalał mu na otrzymanie godziwej zapłaty za wykonaną pracę. Niestety ciepłe przyjęcie przez biskupa nie przeszkodziło mu w okradzeniu gospodarza. Valjean został zatrzymany przez policję, Myriel jednak zapewnił, że sam obdarował mężczyznę. Po tych wydarzeniach bohater postanowił, że będzie żył uczciwie i pod fałszywym nazwiskiem zacznie nowe życie. 

"Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni" 

ługo nie mogłam zabrać się do napisania tej recenzji. Jak można opisać wszystkie te kłębiące się uczucia po przeczytaniu takiej lektury? O "Nędznikach" mogłabym pisać i pisać, a i tak nie wyraziłabym wszystkich swoich myśli. Tutaj wystarczy jedno słowo: KLASYKA. To powieść, którą warto przeczytać i którą warto polecać, nawet osobom, które stronią od literatury klasycznej. Postanowiłam napisać wspólną recenzję dla dwóch tomów wydanych przez Wydawnictwo MG, ponieważ chciałabym napisać w możliwie najkrótszy sposób o całokształcie, nie ograniczając się do fabuły. Chciałabym również wspomnieć, że mowa tutaj o wydaniu skróconym, zgodnym z wydaniem Iskier z 1954 roku. 

Od czasu do czasu, między jedną a drugą powieścią młodzieżową (które zazwyczaj czytam) mam potrzebę sięgnięcia po powieść klasyczną, która zachwyci mnie wspaniałym językiem, opisami, przemyśleniami, czy po prostu niezwykłymi postaciami. W przypadku "Nędzników" mam wrażenie, że ta lektura ma wszystko z powyższych. Pierwszym co ujęło mnie już na początku mojej przygody z Victorem Hugo były refleksje, które pojawiały się niemal co chwila. Były to słowa, które do mnie trafiły, słowa tak aktualne nawet dzisiaj, po tylu latach od napisania powieści. 

Kolejną rzeczą, na którą zwróciłam uwagę była niezwykła kreacja charakterów. Każdy bohater był tak dokładnie zarysowany, że miało się wrażenie, iż zna się go osobiście. W tej powieści nic nie jest czarno - białe, jest tu tyle odcieni! W zadumę natomiast wprowadza ludzka natura i okoliczności nędzników przewijających się przez karty tego dzieła. Victor Hugo pokazuje jak niewłaściwe wybory mają wpływ na naszą przyszłość i jak trudno jest uciec od przeszłości. Pokazuje również jak wielki wpływ na cudze życie mamy my sami, nasze uprzedzenia, zawiść, albo zupełnie odwrotnie - dobroć i życzliwość. 

Podobało mi się, że każda z postaci, nawet jeśli była to nowa historia - ich własna - miała w pewnym momencie coś wspólnego z głównym bohaterem - Jeanem Valjeanem. Jeszcze bardziej rozszerzyło to perspektywę. O wpleceniu w akcję historii Francji, niezliczonych ciekawostek związanych z życiem mieszkańców nie będę już wspominać, bo ta recenzja ciągnęłaby się w nieskończoność. "Nędznicy" to jedna z tych powieści, które robią ogromne wrażenie i są z nami czasami przez całe życie, za każdym razem pokazując nam coś nowego. O innych. I o sobie. 

Powieść Victora Hugo bardzo polecam i mam nadzieję, że kiedyś przeczytam ją w całości. Wydanie skrócone będzie świetnym rozwiązaniem dla osób, które chcą poznać fabułę i nie przeszkadza im wycięcie niektórych fragmentów z oryginału, albo po prostu czytelnikom w wieku szkolnym. Zyskałam już pojęcie o czym jest dzieło Hugo, nie mogę jednak powiedzieć, że je znam. Tak czy inaczej, oceniam na 6/6 i polecam przeczytać, nawet jeśli Waszym wyborem będzie wydanie skrócone. Warto!