103. "Hopeless" Colleen Hoover

O tej książce tak dużo ostatnio mówiono, że nie mogłam się powstrzymać i po prostu musiałam ją przeczytać. Same dobre opinie i zachwyt czytelników działały na mnie jak magnes. Niestety ja nie odebrałam tej powieści tak jak wszyscy...

"Życie nie może być podzielone na rozdziały... tylko na minuty"

ky ma siedemnaście lat i od trzynastu lat jest adoptowana. Niewiele pamięta z okresu dzieciństwa, ale nie martwi jej to. Karen jest dla niej dobrym rodzicem i jest do niej bardzo przywiązana. Dziewczyna nie rozumie tylko niechęci kobiety do techniki: w ich domu nie ma telewizora, czy dostępu do Internetu, Sky nie ma też telefonu komórkowego. Jej mama jest dosyć specyficzna, ale zdążyła się już do tego przyzwyczaić. Jedynym problemem jest kwestia edukacji.

"Niesamowite co może zrobić Twojemu sercu brzmienie głosu, za którym tak się tęskniło"

Sky od zawsze była uczona przez Karen. Ale jej najlepsza przyjaciółka Six sprawia, że bohaterka w końcu zaczyna być ciekawa jak wygląda edukacja w liceum. W końcu udaje jej się namówić mamę. Niestety już na starcie ma niezbyt dobrą reputację, gdyż zadaje się z Six. Nie jest to problemem dla bohaterki i nie usiłuje ona zrobić cokolwiek, by zaprzeczyć plotkom.

"Czasem możesz wybierać tylko spośród samych złych opcji. Musisz zdecydować, która z nich jest najmniej zła"

Sky już dawno zauważyła, że nie pociąga jej żaden chłopak. Nie ma pojęcia dlaczego tak się dzieje. Jednak kiedy poznaje Deana Holdera coś się zmienia. Dziewczyna zachowuje się inaczej w jego obecności, zdaje sobie sprawę z tego, że czuje. Holder niesamowicie ją intryguje i wywołuje w niej wiele nieznanych jej emocji. Chłopak ma równie złą reputację jak ona, dlatego próbuje trzymać go na dystans. Kiedy poznaje go bliżej okazuje się, że jest zupełnie inną osobą niż początkowo myślała. I zdaje się znać ją o wiele lepiej niż mogła przypuszczać.

opeless" jest powieścią, o której w ostatnim czasie było dosyć głośno. Same pozytywne recenzje, tłumy zachwyconych czytelników i emocje, jakie podobno wzbudzała ta historia: wszystko to potrafi bardzo nakręcić. Dałam się skusić. Oczekiwałam czegoś niesamowitego, niezwykłego, wspaniałego, poruszającego we mnie tę szczególną strunę przez którą nie potrafiłam zapomnieć o niektórych powieściach. I jak zwykle w takich przypadkach bywa - zwiodłam się.  

Zawiodłam się, gdyż przeczytałam te wszystkie pozytywne i optymistyczne opinie. Przeczytałam także te, które zostały zamieszczone na początku książki. Zawiodłam się, gdyż byłam w stanie ocenić książkę zanim ją jeszcze przeczytałam - bo inni ocenili ją wysoko. Nigdy mi się to nie zdarzyło, ale też nigdy nie widziałam tak wiele recenzji przed przeczytaniem powieści. Dlatego kiedy zaczęłam poznawać historię napisaną przez Colleen Hoover nie traciłam entuzjazmu. Nawet kiedy byłam w połowie książki - czekałam. Bo przecież musi być coś więcej, coś co mnie poruszy. I rzeczywiście tak było - ale nie do końca.

Prolog wzbudził we mnie wielkie zainteresowanie i chciałam się dowiedzieć jak do wszystkiego doszło. Pierwszy rozdział nie był najlepszym pierwszym rozdziałem jaki czytałam, ale jakoś przez niego przebrnęłam. Powoli poznawałam Sky, byłam świadkiem jej uczuć i doświadczeń. Razem z nią dowiadywałam się kolejnych faktów o Holderze. I nawet jeśli czas spędzony z "Hopeless" nie był nieprzyjemny, to czegoś mi brakowało.

Nie znalazłam tu tego małego szczegółu, który spoiłby fabułę. Zdziwiłam się, że nie przeżywam akcji tak jak powinnam, a znajomość Sky i Holdera nie stała się dla mnie pełna emocji. A przecież autorka opisywała emocje - dosyć dokładnie, gdyż Sky wcześniej nic takiego nie odczuwała. Otóż nie znalazłam tu tego jak kształtowała się relacja głównych bohaterów, tego jak się poznawali i ich znajomość przekształcała się w coś więcej. Autorka od razu "popycha" ich w swoje ramiona. Ta bezpośredniość nieco mnie zraziła i wykryłam kolejny błąd. Historia jest przerysowana. I to nawet bardzo. Pomijając to, że nie ma tu tego "wstępu", Holder wydaje się wyidealizowany. Po opisie na okładce spodziewałam się zupełnie innego charakteru niż ten, jaki tu znalazłam i poczułam się trochę oszukana. Do tego autorka nie pokazała tego, jak główna bohaterka stopniowo za sprawą Holdera pozbywa się swojego strachu, albo się z nim powoli oswaja - nie, tutaj wszystko mija podczas jednej sceny. To było takie nienaturalne i nieprawdziwe. Colleen Hoover jakby na siłę próbowała stworzyć idylliczną miłość, która tak jak w bajce wszystko zwycięży i naprawi. Problem w tym, że to nie jest opowieść dla dzieci (wnioskując chociażby po momentach namiętności między bohaterami). Spodobała mi się jednak Sky i jej osobowość: upartość, niezależność, siła woli. Plusem była także tajemnica, którą powoli odkrywamy, tematy na które autorka zwraca uwagę, pokazanie tego, że bohaterowie stają się dla siebie pocieszeniem i ostoją.

"Hopeless" nie jest złą książką, ale nie jest też tą, na którą czekałam. Dla mnie ważne są etapy poznawania się kochanków, nie skutki relacji. Widziałam, że autorka się starała, ale chyba za bardzo. Niektóre fragmenty były dla  mnie nienaturalne i sztuczne. Powieść ma też swoje zalety, ale dla mnie wad jest równie dużo. "Hopeless" oceniam na 3,5/6. Naprawdę chciałabym by ta ocena była wyższa, ale dla mnie książka jest tylko trochę lepsza niż przeciętna. 

WYZWANIA: Przeczytam tyle, ile ma wzrostu!, Czytam opasłe tomiska