86. "Królowa Zdrajców" Trudi Canavan

Po przeczytaniu "Misji Ambasadora" i "Łotra" nie zostało mi już nic innego niż sięgnięcie po ostatnią część "Trylogii Zdrajcy". Przyznam, że byłam bardzo ciekawa zakończenia historii Lorkina, jego matki Sonei i innych bohaterów. Czy Trudi Canavan spełniła swoje zadanie?

"Dla niektórych rzeczy warto zaryzykować życie"

o kilku miesiącach spędzonych przez Lorkina w Azylu, Zdrajcy postanawiają go wypuścić. Królowa chce nawiązać porozumienie z Krainami Sprzymierzonymi, a wykonanie tego zadania powierzyła młodemu magowi. Lorkin obawiał się powrotu do stolicy Sachaki, gdzie znajdował się Dom Gildii. Domyślał się, że Król Amakira będzie chciał dowiedzieć się wszystkiego o buntownikach zamieszkujących jego kraj. Jednak nie spodziewał się, że zostanie wtrącony do lochu.

"Problem z wyborem tego, co najlepsze, polega na tym, że zawsze musi się znaleźć coś przeciętnego i najgorszego, do czego można to porównać"

Codziennie Lorkin jest przesłuchiwany i musi być świadkiem często okrutnych rzeczy. Na szczęście Król nie ośmielił się zrobić mu krzywdy. Młodzieniec nie może wyjawić całej prawdy o Zdrajcach, a szczególnie o tym gdzie mają swoje schronienie, ponieważ czułby, że dopuścił się zdrady. Sam teraz bardziej uważa się za Zdrajcę niż za Maga Gildii. Poza tym nie wie jak zostałby przyjęty w Kyralii z wiedzą, którą zdobył. Aby nauczyć się wytwarzania magicznych klejnotów musiał zostać czarnym magiem.

"Podziw to jednak coś zupełnie innego niż przyjaźń. Podobnie jak przyjaźń i miłość"

Kiedy tylko Sonea dowiaduje się, że jej syn został uwięziony, od razu chce ruszyć mu na pomoc. Nie może jednak nic zrobić bez pozwolenia Gildii. Na szczęście potrzebny jest ktoś, kto w ich imieniu wyruszy na spotkanie ze Zdrajcami, aby wynegocjować porozumienie. Jako Czarny Mag, Sonea okazała się być idealną kandydatką. Razem ze swoim asystentem, Mistrzem Reginem, wyjeżdża do Sachaki. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że może znaleźć się w samym centrum wojny domowej. Czy coś grozi jej i Lorkinowi? Czy Królowa Zdrajców wypełni dane przed laty Akkarinowi słowo? Jaką cenę za to zapłaci?

ończąc czytać "Królową Zdrajców" skończyłam jednocześnie czytać "Trylogię Zdrajcy". Co mogę powiedzieć o tej księdze? No cóż, wydaje mi się, że jest to dosyć dobre zakończenie całej trylogii. Trudi Canavan dała nam możliwość ponownego przeżycia wydarzeń sprzed 20 lat za pomocą wspomnień Sonei, a także zobaczenia jak potoczą się losy Zdrajców, którzy od wieków przygotowywali się by wyzwolić Sachakę z niewolnictwa.

Zdawałam sobie sprawę z tego, że "Królowa Zdrajców" nie będzie czymś tak poruszającym i chwytającym za serce jak ostatnia księga "Trylogii Czarnego Maga". Jednak i tak uważam, że jest to najlepsza część z "Trylogii Zdrajcy". Autorka znowu świetnie pokazała opis walk magicznych, straty bohaterów, ale też korzyści jakie odnieśli w tej sytuacji. Jak się można było domyślić, najwięcej akcji mogłam znaleć w ostatnich rozdziałach. Wtedy już nie odrywałam się od książki dopóki nie skończyłam czytać. Chociaż "Królowa Zdrajców" nie kończy się tak tragicznie jak w "Wielkim Mistrzu" to myślę, że to nawet lepiej. Wydaje mi się, że zakończenie było korzystne zarówno dla bohaterów powieści, jak i dla czytelników. Przecież chcieliśmy się dowiedzieć co dalej stało się z postaciami z poprzedniej trylogii, mając nadzieję, że jakoś im się ułożyło. Niesprawiedliwie byłoby pozbawić ich odrobiny szczęścia, nieprawdaż? :)

Oczywiście nie każdy miał szczęśliwe zakończenie, a przynajmniej dobre. Największe straty poniósł chyba Dannyl i było mi go bardzo szkoda, nawet jeśli nie jest moim ulubionym bohaterem. Natomiast cieszę się jak potoczyły się sprawy jeśli chodzi o Soneę, zasłużyła na szczęście :) Jeśli chodzi o Lorkina od razu było jasne jaki podejmie wybór więc to nie było dla mnie zaskoczeniem. I co jeszcze mogę powiedzieć? A no to, że Regin okazał się być jednak świetnym bohaterem. Wychodzi na to, że byłam podejrzliwa bez powodu, albo nie z tego powodu, z którego powinnam. Ostatni rozdział i epilog czytałam z uśmiechem na ustach i poczułam wielką sympatię dla postaci trylogii. W końcu spędziłam z nimi sporo czasu. Kto by pomyślał, że tak się do nich przywiążę :)

Żeby nie słodzić tak Trudi Canavan, napiszę jeszcze o wadach jakie można znaleźć w tej powieści. Po pierwsze, wydaje mi się, że autorka nie doceniła swoich bohaterów, albo przynajmniej nie miała pojęcia jak wiele może mieć możliwości, by pokierować ich losami. Naprawdę trudno mi było się pogodzić z tym, jak postąpiła autorka. Na przykład taka Sonea. W poprzedniej trylogii pokazała na jak wiele ją stać i jaki miewa buntowniczy charakter, a tutaj zauważyłam, że Trudi Canavan nie wykorzystała tej charyzmy. Drugi w kolei jest Cery, który prawie nic nie wniósł do powieści i to było dosyć nudne. A przecież można było zupełnie inaczej pokierować postacią, zamiast umieścić go ukrywającego się pod Gildią i czekającego na Skellina. Czasami miałam wrażenie, że niektóre wątki pojawiły się tylko dlatego, że autorka chciała je zakończyć. Tak jakby była zmęczona albo nie miała na nie pomysłu.

Po drugie nie podobała mi się relacja między Soneą a Lorkinem. Ona bardzo martwiła się o syna, co było widać na każdym kroku, on natomiast nie zachowywał się jak jedyny syn samotnej matki. Wydaje mi się, że powinien być do Sonei bardziej przywiązany. Tymczasem jego rozmowy z nią miewały charakter rozmowy przedstawicieli dwóch państw. Kolejna sprawa, czyli dużo tekstu, mało treści. Czyli za  dużo spekulacji, które i tak się nie sprawdzą. Zwróciłam jeszcze uwagę na mapki jakie zawsze są załączane do tych książek. Na słowniczek z tyłu rzadko zwracam uwagę, ale mapki to co innego :) Spodziewałam się, że autorka popracuje trochę nad mapą Sachaki, bo to przecież o niej jest mowa w "Trylogii Zdrajcy". I owszem, był rysunek tego państwa, ale jedynie przy granicy z Krainami Sprzymierzonymi. Niestety nie zaspokoił on mojej ciekawości, bo kiedyś były wspomniane kraje, z którymi ma kontakty Sachaka. Raczej już nie dowiem się jak to wszystko wyglądało :P

Tak więc podsumowując wszystko co napisałam powyżej, uważam, że historia opisana przez Trudi Canavan na pewno długo zostanie w mojej pamięci. W końcu to dwie trylogie! Autorka napisała zakończenie, które częściowo jest otwarte, sprawiając jednocześnie, że mogłaby nawiązać do akcji z tej trylogii. Mam nadzieję, że tego nie zrobi. Sequel sequela to nie najlepszy pomysł :D "Królową Zdrajców" oceniam na 4,5/6

  

WYZWANIA: Przeczytam tyle, ile mam wzrostu!, Czytam opasłe tomiska